آقای بدیعی‌نژاد از دکتر ظریف نقل کرده‌اند که: «از نظر ما تحریم‌ها برداشته شده است.»
این یعنی فاجعه. که چرایی آن هم ساده است...

این نگاه آقای ظریف و اطرافیان او، سه گام ساده است که اگر واقعا برای هر شخص منصفی بگوییم و نپذیرد، باید مفروضاتمان نسبت به او را بازبینی کنیم:

1- آن‌چه توسط ما اتفاق افتاده، عمل واقعی به تعهداتمان در برجام بوده است و آن‌چه از طرف مقابل دیدیم، عمل کاغذی به برجام.
بیان بهتر این است که آن‌چه‌ برگ برنده‌ی ما در مذاکرات بوده به رحمت خدا رفته؛ حال آن چه باید به دست می‌آمده هم نیامده بلکه وضعی بدتر از قبل پیش روی ما قرار دارد(~که تفصیلش را بارها خوانده‌ایم)

2- مبرهن است که ما باید از موضع قوت و قدرت، اجرای عملی برجام را بخواهیم؛ نه با مذاکره پشت مذاکره، منت پشت منت، زندانی پشت زندانی و مسیرهای خفت‌بار دیگر. نه در تلاش برای مورد لطف کدخدا واقع شدن؛ بل برای احقاق حق از موضع قوت و تهدید به زیرپا گذاشتن آن‌چه برای آن‌ها پیروزی است.(~آن‌چه که صریحا مورد اشاره تند رهبری قرار گرفت)

3- خروجی این نگاه، می‌شود بازشدن راه مذاکره در هر موضوع متصور دیگری که آن‌چه را به زور از ما ستانده‌اند، در برابر مابه‌ازایی کاملا نامتناسب، تازه با منت و لطف به ما بازگردانند. این‌گونه است که یقینا مهره‌ای در صفحه‌ی شطرنج ما باقی نخواهد ماند | کیشُ مات!


باز دَمِ شیربچه‌های حزب‌الله گرم که اسلام ما را زنده و پویا نگه داشته‌اند...

پ.ن.: پست اینستاگرام بدیعی‌نژاد: instagram.com/p/BGoaCVAjj9s

روز میلاد اقاقیها

دکتر عادل پیغامی، در فصل اول کتاب اقتصاد مقاومتی سه ابزار اساسی دشمن در تحریم اقتصادی را این گونه برمی‌شمارند:

1-    ابزار تکنولوژیک فناوری‌های خاص کلیدی

2-    مشارکت جهانی همگانی برای تحریم ایران

3-    ادارک و ذهنیت مردم ایران از وضعیت اقتصادی کشور

تجربه نشان می‌دهد مورد اول نمی‌تواند ابزار کارآمدی برای تحریم ایران باشد: «ما تقریباً در این چندساله هرقدر فناوری خواسته‌ایم، ساخته‌ایم و هیچ مشکلی نداشته‌ایم. ما در مورد فناوری‌های برتر، هیچ نگرانی نداریم.» برای مورد دوم هم آمده است: «مشارکت جهانی در طولانی‌مدت همراهی نمی‌کند و ارتباطات مختلف برای دور زدن تحریم وجود دارد.» اما افکار عمومی مردم نسبت به تحریم‌ها، پاشنه‌ی آشیل آسیب دیدن کشور ما از تحریم‌ها است. اجمالاً به نظر می‌رسد راه درست هدایت افکار عمومی مردم در زمان تحریم صحبت صریح، شفاف و بی‌پرده با مردم نسبت به وضعیت کشور و آگاهی دادن و مشارکت بخشیدن واقعی مردم در فرآیندهای حکومتی است.

باراک اوباما ساعتی پیش در پیامی به مناسب نوروز(پیام را در یوتیوب ببینید یا از این پیوند به صورت مستقیم بارگیری نمایید) از فرصت استفاده کرده و به صحبت مستقیم با مردم ایران پرداخته است. اوباما پیام نوروزی خود را با شعری از فریدون مشیری آغاز می‌کند. تمام آنچه در این پیام می‌گذرد، قطعات تکمیل‌کننده‌ی پازل رویکرد سوم است که در بالا گذشت. رویکردی که عده‌ای دانسته و خواسته از خارج از کشور و عده‌ای هم به ظن من بازخواسته و دانسته در کشور، قطعات مختلفش را شکل می‌دهند.

اوباما با اشاره به توافق هسته‌ای، با تأکید بر زمان‌بر بودن هویدا شدن نتایج آن برای مردم ایران و این‌که یک توافق هسته‌ای تمام مشکلات را حل نمی‌کند، فایده‌های حضور ایران در جامعه جهانی را برمی‌شمارد:

- تا بحال، دو روز سخت را پشت سرگذاشته‌ایم؛ «روز اعلام» و «روز تصویب». اما امروز روز آخر خانی است 100*n روزه، ملقب به «روز اجرا» که بناست اجرای کامل برجام اعلام شود، و تحریم‌هایی که به بهانه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای ایران از طرف ایالات متحده و اتحادیه اروپا تصویب شده‌اند، برداشته شوند.

- برای کسی که به دیده‌ی انصاف به ماوقع ماجرای هسته‌ای از ابتدای باز شدن پرونده تا کنون بنگرد، حقایق بسیاری هویدا خواهد بود. (این هم از آن موضوعاتی است که هرکس باید برای خودش یک جمع‌بندی داشته باشد، که جز از راه قلم حاصل نمی‌شود)

- مشرق سیر خبری اتفاقات امروز را نوشته است. ماجرای امروز حرف‌ها دارد...

- به نظر شما وقتی نسل‌های آینده ما که بهتر و عمیق‌تر از ما به حقایق آن‌چه این روزها در جریان است پی می‌‌برند، با دیدن تصویر نشستن ظریف و موگرینی روبروی هم، و انتظار مثلا مدبرانه و عزتمندانه ما برای قرائت گزارش پایانی آژانس و برداشته شدن تحریم‌هایی که به زودی مشخص می‌شود بود و نبودش چه فرقی به حال اداره‌ی کشور دارد، چه حسی خواهند داشت؟

- شکی نیست که نسل آینده‌ی ما،‌ قدرشناس‌تر از ما هستند. یادمان نرود آیندگان ما(شاید هم خود ما) کسانی هستند که بناست اتفاقات بسیار بزرگی را که عبد صالح خدا وعده داده است، ببینند. اما مایِ «جانم فدای رهبر»، زمین ماندن امر ولی را چه کنیم؟ (بله،‌ می‌دانم امام علی‌(ع) سالها خانه‌نشین بودند؛‌ می‌دانم!)

- آقای ظریف توییت کرده‌اند که:

دیپلماسی جبهه‌ای از جبهه‌های اسلام است. اما جبهه‌ای که بدون پشتیبانی، به درد نمی‌خورد. قطعا آقای ظریف بزرگوار که فرزند انقلاب هستند، می‌دانند. اما ما هم برای خودمان بدانیم که آن‌چه موجب شده خادمان عرصه دیپلماسی کشور بتوانند پا روی پا بیندازند و بنشینند، «خون» است. یادمان نرود.

- باز بر همان سوال‌‌های نوشته‌ی قبلی تاکید می‌کنم. سوالی که فعلا جوابی متقن نسبت به آن برای خودم ندارم که بنویسم.

 حد هزینه دادن نظام اسلامی برای رشد فهم مردم کجاست؟

جای شما خالی، هفته‌ی پیش(18 دی) توفیق زیارت حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) را داشتیم. از برکات نامتعارف بودن عموم اتفاقات دانشگاه امام صادق(ع) و دیرهنگام بودن امتحانات پایان‌ترم نسبت به بقیه دانشگاه‌ها، زیارت حرم مطهر در روزهایی بسیار خلوت بود. شرایطی که نیم ساعت بچسبی به ضریح، بی‌هیچ سروصدا و اعتراضی!

سخنران پیش از دعای ندبه‌ی حرم، حاج‌آقای ماندگاری بودند. صحبت‌هایی خوب داشتند که به‌عنوان یادگاری سفر می‌نویسم:

محور اصلی صحبت ایشان پیرامون ظهور حضرت حجت(عج) بود. در مثالی جالب، زمان زعامت ولی‌فقیه را به امتحان میان‌ترمِ(به قول خودشان امتحان قوه)‌ امتحان پایان‌ترم(نهایی) تشبیه کردند. با این نکته که اگر کسی توانست امتحان قوه را پشت سر بگذارد، می‌تواند در امتحان نهایی هم شرکت کند، والا هیچ‌وقت چنین اجازه‌ای نخواهد داشت. ایشان در ادامه‌ی صحبت‌هایشان با تحلیل کیفیت ولایت مداری مسئولین کشور، آن‌ها را به استغفار از عدم ولایت مداری کامل فراخواندند. (آنچه نامه‌ی رهبر انقلاب پیرامون شرایط اجرای برجام را می‌توان مصداقی زنده از آن دانست و دولتی که باکمال وقاحت هرچه می‌کند را در راستای بیانات رهبری تعبیر می‌کند. از اجرای اقتصاد لیبرال مقاومتی نما گرفته تا خارج کردن آن کالاندریای نازنین(اصطلاح اقتباسی است از بخاری) و پر کردن قلب سنگین آن با بتن!)

بعد از مسئولین، مردم را دعوت به استغفاری بزرگ‌تر کردند...

آقا؛

من یک سوال دارم...

مگر شما چه کردید؟ چه بر سرشان آوردید که از شدت حقارت و عجز، شما را با دستان بسته زنده به گور کردند؟

حالا ما را چه شده که از ترس یک استکان آب، هست و نیستمان را داریم به باد فنا می‌دهیم؟

آقا؛

آن موقع که به جای هوای تازه، خاک داغ در ریه‌های شما می‌شد، به چه فکر می‌کردید؟

آن موقع که صدای شکستن قفسه‌ی سینه‌تان را می‌شنیدید، هیچ فکر می‌کردید روزی صدای شکستن سینه‌ی غیرت این مرز و بوم و آیین را بشنوید؟

آقا؛ ما دست‌های بسته‌ی یک‌یک شما را با همه‌ی آن لخبندها و آغوش‌های گرم عوض نمی‌کنیم...

خاک بر سر ما که چند سال بعد از شما، آب خوردنمان را بند به دست کسی کردیم که نه فقط آب را بر شما بست، بلکه خاک را به جای آب به شما نوشاند!

آقا؛ برای ما دعا کنید، دعا کنید آدم شویم و این ماجرایی که روز به روز بر خواری و خفتش افزوده می‌شود، تمام شود...

عزاداری کردن برای شهیدی که همه‌ چیز را در راه اسلام داده، یک مسئله سیاسی است؛ یک مسئله‌ای است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد.

امام خمینی(ره)، ۱۴ آبان ۱۳۵۹

این سؤال مطرح است که مواضع سیاسى افراد دانشجو یا تشکلهاى دانشجویى چگونه باید منطبق با نظرات رهبرى باشد؟ ... به‌‌نظر من این سؤال خیلى سؤال موجهى نیست؛ این‌‌جور نیست که همه‌‌ى مواضعى که آحاد مردم - از جمله دانشجویان که جزو قشرهاى پیشرو هستند - اتخاذ میکنند، بایستى الگوگرفته و برگردان نظراتى باشد که رهبرى ابراز میکند؛ نه، شما به‌‌عنوان یک انسان مسلمان، مؤمن، صاحب فکر، باید نگاه کنید، تکلیفتان را احساس کنید، تحلیل داشته باشید - که من حالا عرض خواهم کرد - نسبت به اشخاص، نسبت به جریانها، نسبت به سیاستها، نسبت به دولتها، موضع داشته باشید، نظر داشته باشید. این‌‌جور نیست که شما باید منتظر بمانید، ببینید که رهبرى درباره‌‌ى فلان شخص، یا فلان حرکت، یا فلان عمل، یا فلان سیاست چه موضعى اتخاذ میکند که بر اساس آن، شما هم موضع‌‌گیرى کنید؛ نه، اینکه کارها را قفل خواهد کرد. رهبرى وظایفى دارد، آن وظایف را اگر خداى متعال به او کمک کند و توفیق بدهد، عمل خواهد کرد؛ شما هم وظایفى دارید؛ به صحنه نگاه کنید، تصمیم‌‌گیرى کنید؛ منتها معیار عبارت باشد از تقوا؛ معیار، تقوا باشد.

بیانات در دیدار با دانشجویان، اول مرداد ۱۳۹۳

آن‌چه غربی‌ها از مذاکرات می‌فهمند و می‌گویند.

پیمان، توافق، بیانیه یا اصطلاحات دیگر. بحثی که از زمان اعلام آن‌چه تاکنون در مذاکرات هسته‌ای دولت با گروه ۵+۱ در قالب بیانیه‌ی مطبوعاتی موگرینی-ظریف گذشته است آغاز شده و حرف و حدیث‌های بسیاری را در پی داشته است. فضایی نسبتا مبهم و غیرشفاف که با نمایش سیاسی از طرف دولت‌های مختلف درگیر در مذاکرات در هم آمیخته شده است. 

برای هر ایرانی مسلمانی، نه، اصلا برای هر ایرانی وطن‌دوستی داشتن تحلیل درست و اتخاذ موضع درست و انجام کار درست لازم است. این روزها بخش‌های مهمی از تاریخ کشور ما و جهان در حال شکل‌گیری است و روا نیست که مایی که به لطف خدا در هنگامه‌ی این پیچ تاریخی قرار گرفته‌ایم، بدون بینش کافی و تحلیل درست و عزم راسخ و با توکل بر خدا، در شکل‌گیری درست این پیچ‌تاریخی نقش خود را به بهترین شکل ممکن ایفا نکنیم.

برای کسب تحلیلی درست در زمینه‌ای مثل مذاکرات هسته‌ای، علاوه بر آشنایی با اصول تحلیل سیاسی،‌ تاریخ روابط بین‌الملل و تاریخ روابط خارجی کشور، سازمان و نهادهای بین‌المللی امروز و ...، اطلاع از نظرات موافقان و مخالفان طرفین هم لازم است. فعلا تا قدری فضا آرام‌تر شود با ضعف وجود تحلیلی فراگیر، نظام‌مند و مبتنی بر یک چارچوب مشخص مواجهیم. به اطلاعات کافی هم دسترسی نداریم. بدون تعارف، این حجم مطلبی که از چند روز پیش تا به‌حال در رسانه‌های مختلف موافق یا مخالف داخلی منتشر شده است را می‌توان در چند صفحه‌‌ی انگشت‌شمار خلاصه کرد.

وضعیت طرف مقابل اما قدری از ما بهتر است. شاید خلاصه‌ی تحلیل‌هایشان در شرایط شلوغ و پر سروصدای فعلی به تعداد صفحات بیشتری برای بیان نیاز داشته باشد.

علاوه بر این با شناخت درست از رسانه‌ها می‌توان به وزن هر مطلب پی‌ برد و  برداشت لازم را از آن داشت. لذا باید برخی سایت‌ها و روزنامه‌های خاص و نوشته‌های برخی اشخاص خاص را در داخل و خارج دنبال کرد.

تحلیل‌های منتشر شده در سایت‌ها و روزنامه‌های داخلی با جستجویی ساده در دسترس هستند. در پیوند زیر هم بیش از ۵۰ مورد از تحلیل‌های خارجی مربوط به برنامه جامع اقدام مشترک که در چند روز اخیر منتشر شده است را قرار داده‌ام. طبیعتا هیچ‌کس نمی‌تواند و نباید تمام این موارد را مطالعه کند. بسته به شناختی که از هر فضا و اندیشکده و نویسنده دارید، مطالعه‌ی یک دهم این تعداد کفایت می‌کند. اگر مطلبی از اندیشکده‌های اروپا و آمریکا مطالعه نموده‌اید که در این لیست درج نشده است، بی‌زحمت اطلاع بدید تا اضافه کنم.

http://j.mp/jcpoa-thinktanks

۱: (طبعا) ما خیلی بیشتر به رسانه‌ها و مقامات خودی اطمینان داریم تا رسانه‌های و مقامات شیطان بزرگ و انصارش.

۲: (طبعا) برای مشاهده برخی مطالب باید از سد -ف-ی-ل-ت-ر- عبور کنید.

۳: ممکن است مواردی به اشتباه از موضوعات دیگر در این لیست درج شده باشد. اطلاع دهید!

۴: بارگذاری لیست قدری طول می‌کشد. اگر از نرم‌افزار evernote استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را وارد دفترچه‌ی خود کنید.

۵: ما هنوز یک اندیشکده‌ی درست و حسابی در کشور نداریم.

عده‌ای از منتقدان بیانیه لوزان مثل استاد عزیز ما آقای دکتر یامین‌پور، تفاوت گفته‌های آقای دکتر ظریف و خانم موگرینی در دانشگاه لوزان را دلیلی بر تفاوت متنی که در اختیار طرفین است قلمداد کرده‌اند. مهم‌ترین تفاوت این دو متن را هم در بیان عبارت "در صورت لزوم" پیش از بحث صدور قطعنامه‌ی جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد در صحبت‌های خانم موگرینی می‌دانند.

آن‌طور که پیداست، این عبارت ناشی از اشتباه سهوی مترجم همزمانی بوده که در حال ترجمه گفته‌های خانم موگرینی بوده است. در متن اصلی بیانیه انگلیسی در سایت اتحادیه اروپا چنین عبارتی به چشم نمی‌خورد. باور کنید صحبت‌ دیشب آقای ظریف در مورد نهایت صحت ۷۰درصدی مترجم همزمان حقیقت است. تازه همین درصد هم بسیار خوش‌بینانه است.

فیلم صحبت‌های خانوم موگرینی هم که موجود است. با مشاهده‌ی فیلم و دقت در عبارات، این احتمال که عبارت "در صورت لزوم" در متن قرائت شده توسط خانم موگرینی وجود داشته و  برای انتشار در سایت اتحادیه اروپا حذف شده، رد می‌شود.

متن انگلیسی:

A new UN Security Council Resolution will endorse the JCPOA, terminate all previous nuclear-related resolutions and incorporate certain restrictive measures for a mutually agreed period of time.

متن فارسی درج شده در خبرگزاری‌های ایران: (مثلا مهر)

یک قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد صادر خواهد شد که در آن برجام تائید شده، کلیه قطعنامه های قبلی مرتبط با موضوع هسته ای لغو خواهد گردید و برخی تدابیر محدودیت ساز مشخص، را برای یک دوره زمانی مورد توافق، لحاظ خواهد کرد.

فیلم قرائت بیانیه پایانی موگرینی-ظریف

دریافت
مدت زمان: 11 دقیقه 44 ثانیه

متن صحبت‌های خانم موگرینی در سایت اتحادیه اروپا

متن صحبت‌های آقای دکتر ظریف در خبرگزاری مهر

دقیق‌تر و منصفانه‌تر نقد کنیم.

پ.ن: این مطلب به معنی عدم انتقاد بنده نیست.