دانش‌جوی حرف‌دار

آن‌چه می‌فهمم، می‌نویسم

دانش‌جوی حرف‌دار

آن‌چه می‌فهمم، می‌نویسم

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «حکمرانی» ثبت شده است

حکمرانی بر داده‌ها، یا حکمرانی بر انسان‌ها؟

امروز اتفاقی ویدیوهای سه‌گانه‌ای از Jaron Lanier در نیویورک تایمز دیدم. ایشون که از بزرگان علوم کامپیوتر، آینده‌نگاری و علوم داده هستند، در این سه ویدیو نکات جالبی را مطرح می‌کنند، مثلا: 

  • آیا حواسمان هست که ما شهروندان به رایگان داده‌هایمان را در اختیار غول‌های دنیای تکنولوژی قرار می‌دهیم؟ در حالی که نمی‌دانیم و نمی‌توانیم بدانیم از داده‌های ما چه استفاده‌ای می‌شود. 

  • داده‌های ما آینده اقتصادی جهان و خودمان را شکل می‌دهد؛ پس چرا نباید بتوانیم نسبت به استفاده از این داده‌ها تصمیم بگیریم؟

  • جمله‌ای البته شعاری و دور از دسترس که: everything should own by the people and share by the people

حکمرانی داده و انبوه سوالات بی‌پاسخ
استفان ورهالست (Stefaan G. Verhulst) ناخدای پژوهشی یکی از معتبرترین موسسات مطالعات حکمرانی ( http://thegovlab.org ) است. 
وی در مطلبی، ضمن مرور اهمیت حکمرانی داده تلاش کرده طی ارائه مدلی اولیه از حکمرانی داده، سوالاتی را در چند سطح مطرح کند؛ سوالاتی که به نظر می‌رسد مقدمه‌ی یکی دیگر از پژوهش‌های گسترده و مفید اوست. استفان معتقد است وقایع جدید سیاسی و اجتماعی، از جمله افزایش نگرانی‌ها نسبت به حریم خصوصی و مالکیت داده، نشت داده‌ در عرصه‌های مختلف‌، تصویب GDPR در اروپا و … باعث شده مسئله‌ی حکمرانی بیش از پیش پیچیده گردد.
او در تعریف حکمرانی داده (باز) گفته:  open data governance was defined as the interplay of rules, standards, tools, principles, processes and decisions that influence what government data is opened up, how and by whom. و مدل اولیه‌ای مطابق تصویر پایین ترسیم کرده است:
قدرت نهفته مردم

ما متاسفانه خیلی کم از مشارکت یکدیگر برای کارهای مختلف استفاده می‌کنیم. اصلا حواسمان به ظرفیت جمعیت جوان 80 میلیونی نیست که چه‌ می‌تواند بکند. طبق معمول، پیرزنِ خرفتِ زشت (= دولت/ حکومت) هم در این زمینه ناکارآمد است. نه از وقت ما مردم درست استفاده می‌کند، نه از فکر و ایده‌مان و نه حتی از پولمان. نقش مردم در جمهوری اسلامی فعلا محدود شده به دو سه تا راهپیمایی و انتخابات‌های دو سال یک‌بار. برای این که نقش مردم در حوزه‌‌های مختلف را ببینید، ترکیب چند واژه‌ را با crowd یا collective گوگل کنید؛ مثل crowdsourcing legislation یا collective intelligence؛ اگر هم وقت داشتید zooniverse.org را ببینید و در برخی پروژه‌هایی که دوست دارید مشارکت کنید. واقعا جذاب و دوست‌داشتنی است.

جاهای مختلف تلاش‌هایی را برای مشارکت‌گیری از مردم شروع کرده‌اند. از جمله بخش فارس من {my.farsnews.com} خبرگزاری فارس و سامانه مطالبات مردمی دولت که بناست به زودی رونمایی شود.

اما یک تجربه هیجان‌انگیزتر هم پیش روی ماست؛ چند جوان بستر مناسبی آماده کرده‌اند تا همه‌باهم به زبان فارسی کمک کنیم. بستری برای تگ‌گذاری موجودیت‌های زبان فارسی. خوب‌تر این که نتیجه‌ی کار را هر هفته روی گیت‌هاب منتشر می‌کنند.

توضیحات بیشتر را در http://text-mining.ir/ner-crowdsourcing/ بخوانید. برای من که لذت بخش بود، امیدوارم برای شما هم باشد.

این شهر بی‌صاحب

این‌ شهر بی‌صاحب؛ پرده اول:

  • شورای تهران وقتی محمدعلی نجفی را انتخاب می‌کرد از بیماری (و کهولت سن) او آگاه بود. (مراجع ذی‌صلاح هم نظر مثبتی به او نداشتند.)

  • آن‌ها 19 مرداد 96 با 21 رای (100% موافق) او را به عنوان شهردار انتخاب کردند. 17 روز بعد حکمش صادر شد.

  • 6 ماه بعد، اولین نوروز حکمرانی اصلاحات بر تهران، استعفای نجفی خبر ساز شد. یک ماه بعد، فروردین 97، آن‌ها استعفایِ دومِ مردِ استعفا را پذیرفتند.

  • شهر، یتیم می‌شود...

این شهر بی‌صاحب؛ پرده دوم:

  • شهر بیش از یک ماه بی‌صاحب است؛ شورا سرپرستیِ یتیم را موقتا به حسینی مکارم سپرده؛

  • زمزمه‌های تصویب قانون منع بکارگیری بازنشستگان به گوش می‌رسد؛ بیش از 200 نفر از مسئولین عالی کشور باید بروند. عده‌ای هم نباید بیایند، از جمله محمدعلی افشانی.

  • 23 اردیبهشت 97 شورا با نتیجه 19 به 2 او را بر حسینی مکارم چیره می‌کند؛ شهر دیگر یتیم نیست…

  • 6 ماه بعد، موعد اجرای قانون خداحافظی با پیرهای چسبنده به نظام است. افشانی هرچه توانست کرد تا بماند،‌ اما باز شهر یتیم می‌شود…

این شهر بی‌صاحب؛ پرده سوم:

  • 21 آبان 97، شورا با یک رای بیشتر پیروز حناچی را بر لیبرالِ بزرگ ترجیح می‌دهد؛

  • حناچیِّ معروف سازمان مجاهدین خلق را همه می‌‌شناسند، اما شورا کاری می‌کند که همه حواسشان جمع شود: «این و آن برادرند!». مراجع ذی‌صلاح ...

  • حناچی منتظر صدور حکم و تهران بی‌صاحب است؛ هرچند، فعلا سرپرست یتیم ماست.

  • نمی‌دانم حناچی حکم پدرخواندگی شهر را خواهد گرفت یا نه، تنها امیدوارم شش ماه دیگر تهرانِ عزیز برای سومین بار دردِ یتیمی را تجربه نکند.