دانش‌جوی حرف‌دار

آن‌چه می‌فهمم، می‌نویسم

دانش‌جوی حرف‌دار

آن‌چه می‌فهمم، می‌نویسم

قدرت نهفته مردم

ما متاسفانه خیلی کم از مشارکت یکدیگر برای کارهای مختلف استفاده می‌کنیم. اصلا حواسمان به ظرفیت جمعیت جوان 80 میلیونی نیست که چه‌ می‌تواند بکند. طبق معمول، پیرزنِ خرفتِ زشت (= دولت/ حکومت) هم در این زمینه ناکارآمد است. نه از وقت ما مردم درست استفاده می‌کند، نه از فکر و ایده‌مان و نه حتی از پولمان. نقش مردم در جمهوری اسلامی فعلا محدود شده به دو سه تا راهپیمایی و انتخابات‌های دو سال یک‌بار. برای این که نقش مردم در حوزه‌‌های مختلف را ببینید، ترکیب چند واژه‌ را با crowd یا collective گوگل کنید؛ مثل crowdsourcing legislation یا collective intelligence؛ اگر هم وقت داشتید zooniverse.org را ببینید و در برخی پروژه‌هایی که دوست دارید مشارکت کنید. واقعا جذاب و دوست‌داشتنی است.

جاهای مختلف تلاش‌هایی را برای مشارکت‌گیری از مردم شروع کرده‌اند. از جمله بخش فارس من {my.farsnews.com} خبرگزاری فارس و سامانه مطالبات مردمی دولت که بناست به زودی رونمایی شود.

اما یک تجربه هیجان‌انگیزتر هم پیش روی ماست؛ چند جوان بستر مناسبی آماده کرده‌اند تا همه‌باهم به زبان فارسی کمک کنیم. بستری برای تگ‌گذاری موجودیت‌های زبان فارسی. خوب‌تر این که نتیجه‌ی کار را هر هفته روی گیت‌هاب منتشر می‌کنند.

توضیحات بیشتر را در http://text-mining.ir/ner-crowdsourcing/ بخوانید. برای من که لذت بخش بود، امیدوارم برای شما هم باشد.

فساد و رشد اقتصادی ارتباطی با هم دارند؟

فساد و رشد اقتصادی ارتباطی با هم دارند؟

یک نمودار ساده،‌ پاسخ می‌دهد.

بعضی فکر می‌کنند فساد حتما چیز بدی نیست، می‌تواند مثل روغن برای چرخ‌دنده‌های اقتصاد باشد یا ابزاری برای غلبه بر رویه‌های بروکراتیک کارهای مختلف؛ عده‌ای هم برعکس فکر می‌کنند،‌ فساد با رشد اقتصادی رابطه عکس دارد، هرچه فساد بیشتر، رشد اقتصادی کمتر

سایت how much که به تصویرسازی اطلاعات مختلف مالی می‌پردازد وضعیت GDP و CPI کشورهای مختلف را در یک نمودار آورده و به جز چند استثنا نتیجه گرفته که فساد کمتر یعنی GDP بزرگتر. کشورهای عراق و آنگولا و سودان که فساد بالا و اقتصاد کوچکی دارند، اما آلمان و بریتانیا و کانادا برعکس هستند.

چین اینجا هم استثناست. کشوری با اقتصاد بزرگ (12.24 تریلیون دلار) و فساد بالا (رتبه 77 در CPI) نسبت به دیگر کشورهای توسعه‌یافته. بر اساس همین شاخص، ایتالیا به اندازه عربستان سعودی، آفریقای جنوبی و مالزی دچار فساد است.

گذشته از این استثناها، نمودار بدی نیست. ارزش یک‌بار مرور دقیق را دارد. مثلا ایران ما با حجم اقتصاد 440 میلیارد دلاری، جزء کشورهای فساد (یک پله قبل از خیلی فاسد) قرار دارد.

نمودار با کیفیت بالا را در https://howmuch.net/articles/the-state-of-worlds-corruption-2017 ببینید.

این شهر بی‌صاحب

این‌ شهر بی‌صاحب؛ پرده اول:

  • شورای تهران وقتی محمدعلی نجفی را انتخاب می‌کرد از بیماری (و کهولت سن) او آگاه بود. (مراجع ذی‌صلاح هم نظر مثبتی به او نداشتند.)

  • آن‌ها 19 مرداد 96 با 21 رای (100% موافق) او را به عنوان شهردار انتخاب کردند. 17 روز بعد حکمش صادر شد.

  • 6 ماه بعد، اولین نوروز حکمرانی اصلاحات بر تهران، استعفای نجفی خبر ساز شد. یک ماه بعد، فروردین 97، آن‌ها استعفایِ دومِ مردِ استعفا را پذیرفتند.

  • شهر، یتیم می‌شود...

این شهر بی‌صاحب؛ پرده دوم:

  • شهر بیش از یک ماه بی‌صاحب است؛ شورا سرپرستیِ یتیم را موقتا به حسینی مکارم سپرده؛

  • زمزمه‌های تصویب قانون منع بکارگیری بازنشستگان به گوش می‌رسد؛ بیش از 200 نفر از مسئولین عالی کشور باید بروند. عده‌ای هم نباید بیایند، از جمله محمدعلی افشانی.

  • 23 اردیبهشت 97 شورا با نتیجه 19 به 2 او را بر حسینی مکارم چیره می‌کند؛ شهر دیگر یتیم نیست…

  • 6 ماه بعد، موعد اجرای قانون خداحافظی با پیرهای چسبنده به نظام است. افشانی هرچه توانست کرد تا بماند،‌ اما باز شهر یتیم می‌شود…

این شهر بی‌صاحب؛ پرده سوم:

  • 21 آبان 97، شورا با یک رای بیشتر پیروز حناچی را بر لیبرالِ بزرگ ترجیح می‌دهد؛

  • حناچیِّ معروف سازمان مجاهدین خلق را همه می‌‌شناسند، اما شورا کاری می‌کند که همه حواسشان جمع شود: «این و آن برادرند!». مراجع ذی‌صلاح ...

  • حناچی منتظر صدور حکم و تهران بی‌صاحب است؛ هرچند، فعلا سرپرست یتیم ماست.

  • نمی‌دانم حناچی حکم پدرخواندگی شهر را خواهد گرفت یا نه، تنها امیدوارم شش ماه دیگر تهرانِ عزیز برای سومین بار دردِ یتیمی را تجربه نکند.

فناوری جدید و چالش‌های جدید: ویدیویِ واقعیِ تقلبی

فناوری‌ جدیدتر یعنی چالش‌های جدیدتر و (البته) هیجان‌انگیزتر. هوش مصنوعی، از پیشروترین فناوری‌هایی است که پیوسته ابداعات جدیدی با آن انجام می‌شود؛ از جمله:‌ «ویدیوهای واقعی مصنوعی»!

فرض کنید شما بتوانید تمام حرکات صورتتان را با سخنرانی یکی از چهره‌های محبوب همزمان(synchronize) کنید؛ یا، یک تصویر از رئیس جمهور را با ویدیوی صحبت خودتان همزمان کنید! چه شود :))

آقای Supasorn Suwajanakorn از کاربلدهای هوش مصنوعی و مدل‌سازی سه‌بعدی است. اخیرا ارائه‌ای در تد داشته و نسخه‌ی جدید این فناوری را نشان داده. پیشنهاد می‌کنم؛ این ویدیوی کوتاه(ویدیوی بالا) صحنه‌ی هیجان‌انگیزی است که چهره‌ی افراد مشهوری مثل اوباما و کلینتون و آرنولد با صحبت‌های بوشِ پسر همزمان‌سازی شده.

اگر فیلم را در بله نمی‌توانید ببینید، در آپارات ببینید:

https://www.aparat.com/v/bzO5C

و حتما تد کامل را ببینید:

https://www.ted.com/talks/supasorn_suwajanakorn_fake_videos_of_real_people_and_how_to_spot_them?new

مسلم بن عقیل (که درود خدا بر او باد) 9 ذی‌القعده (دیروز) وارد کوفه شد. به نقل برخی منابع 18000 نفر و به نقلی دیگر 40000 نفر با او بیعت کردند. مسلم به حضرت(علیه السلام) اطلاع داد که کوفه سراسر به انتظار اوست.

11 ذی‌الحجه، مسلم بن عقیل شهید شد.

چرا و چگونه در یک ماه شرایط این‌‌چنین دگرگون شد؟ و یک ماه بعد منجر به واقعه عاشورا شد؟

اموری که نیاز نیست

عادت کردیم تقصیر همه مشکلات را بیندازیم گردن حکومت؛ کم‌تر به نقش خودمان برای بهبود وضعیت کشور فکر می کنیم. رهبری عزیز امروز در خطبه‌های نماز عید فطر، همه ما را به یک چالش فراخوانده‌اند:

«امّا مردم هم وظایفی دارند، بایستی این وظایف را انجام بدهند؛ توده‌ی مردم بایستی مسئله‌ی اسراف را مورد توجّه قرار بدهند. ما چند سال قبل از این مسئله‌ی اسراف را مطرح کردیم؛ زیاده‌روی، ولخرجی در اموری که نیاز نیست، این را به نفع کشور، به نفع طبقات مستضعف و فقیر و مظلوم، کنار بگذارند

بیاید با هم فهرستی از «اموری که نیاز نیست» (اما انجام می‌دهیم) تهیه کنیم. فکر کنیم و فهرستی از اسراف‌هایی که انجام می‌دهیم را به اشتراک گذاریم.

پیشنهاد اول: متن کامل خطبه‌های مختصر و خواندنی نماز عید فطر را حتما بخوانید: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=39933
پیشنهاد دوم: در نوشتن این فهرست، دقیق و سخت‌گیر باشید. باور کنیم که وسط میدان جنگ هستیم و فرصتی برای غفلت نیست. این فهرست را، هرچه شد، با هم به اشتراک بگذاریم و مقید باشیم خودمان را اصلاح کنیم. مواردی که به ذهنتان می‌رسد را در نظرات بنویسید.
ابتذال علمی

ابتذال علمی، یعنی:

  • در جلسه پیش‌دفاعِ دکتری،هفت استادِ علوم‌سیاسیِ معروف گیر بدهند به Bold و Italic؛

  • استاد راهنما، صفحه‌از از حاصل زحمت چند ماهه را نخواند؛

  • معدل چندساله‌ی بالای 17، با یک آزمون با کف نمره‌ی قبولی 12 قابل جایگزینی باشد؛

  • هر حرفی، خوب یا بد، باید در در شکل مقاله باشد و مقاله هم مزین به اسم یک دکتر؛

  • چون نمی‌توانند روی بنر بنویسند آقای دکتر فلانی، جلسه‌ی سخنرانی علمی را لغو کنند؛

  • مقاله‌ی فلان سیاست‌مدارِ مشهور در فلان دانشگاه مشهور را یکی بنویسد و یکی رفرنس‌مالی کند تا آقا استاد تمام شود؛
  • تبدیل دکتری از علم و دانش به پول و پرستیژ؛

بازنشر: شب قدر

از وبلاگ «بنده»، حسین بوذرجمهری: 

آن روزها که خیلی بچه‌تر بودم پدر ما را به مراسم شب قدر مسجد محله می‌برد، چیزی نمی‌فهمیدم می‌خوابیدم تا موقع بازگشت به خانه. در دوران دبیرستان من برای رفتن به مراسم شب‌های قدر جلودار بودم. حتّی با دوچرخه، نصف شب یک سر شهر یزد را به سر دیگرش می‌دوختم که بروم امامزاده. برایم پدیده‌ی دوست‌داشتنی و جدیدی بود. در سال‌های دانشگاه با همسر بیشتر دانشگاه تهران می‌رفتیم. امّا دیگر حال و هوای شب‌های قدر را ندارم. برایم تکراری شده است. مهمتر اینکه احساس می‌کنم این کارهای تکراری که در مراسم‌های شب قدر انجام می‌دهیم حق شب قدر را ادا نمی‌کنند. و بدتر اینکه نمی‌دانم چه کاری می‌توان و باید در این شب قدر کرد تا حق‌ش ادا شود.

اسنپ بی‌کلیه

اسنپ شما را با ناب‌آدم‌هایی هم‌قِصِّه و هم‌غٌصِّه می‌کند که عُمرا در زندگی خسته و لِهِ دیوانه‌خانه‌ی تهران جای دیگری پیدایشان کنید. اگر اسنپ‌سوار باشید و عمر در ترافیک هدر دِه، هَم‌دمی و هَم‌کلامی با رفقای اِسنپی دود و دمِ دیوانه‌خانه را چونان غبار قهوه‌خانه برایتان مطبوع می‌کند. اسنپ دانشگاهی است که راننده‌ها استادند و مسافران دانش‌جو، کم‌پیش آمده که من استاد باشم و راننده دانش‌جو!

صبر، پُرتکرارترین درسِ دانشگاهِ سیار است؛


الغٌصِّة، مردی است سی‌ودو‌ سه ساله که تا 7 ماه پیش گچ‌کارِ ساختمان بوده با هفته‌ای یکی دو میلیون تومان درآمد خالص! رکود ساخت‌وساز از کار بی‌کارش می‌کند، رو می‌آورد به اسنپ. در این 7 ماه پس‌اندازهایش هم تمام می‌شود. ناامید از بانک و قرض‌الحسنه، پول نزول می‌کند، نمی‌تواند اصل پول را برگرداند چه برسد به نزول، باز نزول می‌کند و نزول در نزول در نزول …